Nie planuj zbyt długich tras ani forsownych wypraw – w fotografii krajobrazowej liczy się czas na obserwację i spokojną pracę z kadrem. Zdjęcia oraz doświadczenia z podróży powinny sprawiać radość i budować motywację do dalszych poszukiwań, a nie być wyścigiem z kilometrami. Podpowiadam, jak szukać miejsc, które naprawdę warto sfotografować.
Dlaczego tempo i sposób poruszania się w terenie wpływa na jakość zdjęć krajobrazowych?
Większość czasu w pracy fotografa krajobrazowego upływa nie na naciskaniu spustu migawki, lecz na szukaniu odpowiednich miejsc i czekaniu na sprzyjające warunki do zrealizowania konkretnej wizji. Szacuje się, że aż 85–90 procent całego procesu to właśnie poszukiwania plenerów i oczekiwanie na światło lub moment, który nada kadrowi wyjątkowy charakter. Wielu fotografów ma w swoim dorobku zdjęcia, nad którymi pracowali latami — wracając w to samo miejsce, by uchwycić określoną barwę liści, mgłę, lub promień słońca o właściwym kącie padania. Plenery wypatruje się często nie z myślą o tu i teraz, ale z nadzieją, że pewnego dnia dane miejsce pokaże swój pełny potencjał.
W swoich wędrówkach szukam ujęć innych niż te, które już zostały tam zrobione. To trudne, ale staram się nie powielać schematów. Taki spacer to także czas na zastanowienie się, czy dane miejsce ma w sobie coś wyjątkowego — coś, co warto będzie sfotografować w przyszłości. Niejednokrotnie błądzę po okolicy, analizując jej potencjał i możliwości. Trzeba nauczyć się lubić te dni, kiedy po prostu wychodzisz w teren i idziesz. Bo właśnie spacer, zwykła piesza wędrówka, jest najlepszym sposobem na znalezienie prawdziwie interesujących kadrów. Zwykle dojeżdżam samochodem do wybranego punktu, a potem zakładam plecak i ruszam w drogę, z aparatem gotowym, uważnie rozglądając się wokół.
Złota Godzina / Podlasie
Nikon D810 / 14 mm / 1/5 s / f 22 /ISO: 100 /filtry: polaryzacyjny + połówkowy szary (ND) + statyw
Każda wyprawa z aparatem ma dla mnie przede wszystkim jeden cel – przewietrzyć głowę i na chwilę oderwać się od codzienności. Kluczowe jest, by niczego nie robić na siłę. Zarówno podróż, jak i same zdjęcia powinny sprawiać przyjemność, a nie być źródłem frustracji. To właśnie radość płynąca z fotografowania daje energię do dalszych poszukiwań i powrotów w plener. Jeśli chcemy związać się z fotografią na dłużej, satysfakcja z samego procesu jest absolutnie niezbędna. To ona pozwala przetrwać trudy drogi, pogodowe rozczarowania i wysiłek włożony w dopracowanie kadru. Fotografia krajobrazowa powinna przede wszystkim cieszyć – być przestrzenią odpoczynku i źródłem pozytywnych emocji, które pomagają na nowo spojrzeć na świat.
Poznaj skuteczne techniki kreatywnego fotografowania.
Sprawdź mój kurs fotografii online.
Poznaj Pakiet Kursów i Zaoszczędź 1000 zł
Aby fotografowanie wciąż sprawiało radość i przynosiło satysfakcję, niezbędne jest regularne pobudzanie kreatywności. Można to robić na wiele sposobów, ale podczas plenerów warto sięgać po nowe techniki i rozwiązania technologiczne. Eksperymentowanie z narzędziami czy metodami często staje się impulsem do świeżego spojrzenia i źródłem nieoczekiwanych pomysłów. Wszystko, co pozwala inaczej patrzeć na otaczający świat, otwiera drogę do ciekawszych kadrów. Trzeba jednak uważać, by nie popaść w łatwe efekciarstwo. To nie technologia jest najważniejsza – ona ma jedynie wspierać proces twórczy, nie go zastępować. Jej zadaniem jest pomóc w opowiedzeniu czegoś więcej, a nie przytłoczyć treść formą.
Wszystkie łapy na pokład / Podlasie
Nikon D810 / 14 mm / 1/80 s / f 4 /ISO: 800 /filtry: połówkowy szary (ND) + statyw
Nie planuję zbyt długich tras ani forsownych wypraw — zależy mi na tym, by mieć czas na prawdziwe fotografowanie, a nie tylko przemieszczanie się. Gdy pojawi się interesujący motyw, chcę móc się zatrzymać, pomyśleć i spokojnie popracować nad ujęciem. Czas w takich momentach płynie niepostrzeżenie, a dobre światło nie zawsze pojawia się od razu. Dlatego zawsze zostawiam sobie margines: po to, by móc poczekać na właściwe warunki i bez pośpiechu uchwycić miejsce tak, jak naprawdę na to zasługuje. Im mniej kilometrów pokonam, tym większa szansa, że wrócę z czymś wartościowym. Najbardziej cenię te wyprawy, z których wracam z jednym, ale naprawdę dobrym zdjęciem.
Kapliczka / Podlasie
Nikon d810 / 24 mm / 1/1000 s / f 2,8 /ISO:200 /filtry: polaryzacyjny
Jestem przekonany, że spacer to najlepszy sposób na prawdziwe poznanie krajobrazu. W przeciwieństwie do jazdy samochodem pozwala zatrzymać się, rozejrzeć i dostrzec to, co umyka w biegu. Gdy prowadzę auto, często łapię się na tym, że chcę jechać dalej – bo wydaje mi się, że kilka kilometrów dalej będzie jeszcze ciekawiej. W rezultacie łatwo pominąć miejsca, które naprawdę zasługują na uwagę. Samochód traktuję wyłącznie jako środek transportu między punktami. Gdy dotrę do zaplanowanej lokalizacji, zostawiam auto i ruszam pieszo, z plecakiem i aparatem. Nic tak skutecznie nie oczyszcza głowy, jak spokojna wędrówka i błoto na butach. To nawyk jeszcze z czasów górskich wypraw – i do dziś uważam, że fizyczne zmęczenie działa jak reset dla umysłu. Pomaga się skupić, odciąć od codziennych rozproszeń i prawdziwie zanurzyć w otoczeniu.
Moje NAJNOWSZE ZDJĘCIA znajdziesz w GALERII na stronie: https://waskiel.pl/podlasie/
Pamiętaj, że mój blog jest bogatym źródłem informacji i inspiracji dla fotografów.
Jeżeli cenisz treści, które dla Ciebie przygotowuję,
masz możliwość wyrażenia swojego uznania,
na przykład poprzez zafundowanie mi symbolicznej, wirtualnej kawy.
