Dzień dobry, Co miesiąc dodaję nową kartkę kalendarza na 2015 r. Jest to tapeta na pulpit Twego komputera. Jeżeli chcesz mieć na nim nowe zdjęcie zapraszam do pobrania. Aby otrzymywać mailową przypominajkę, że już jest do pobrania – najlepiej dopisać się do newslettera – pole nieco niżej po prawej stronie. Sierpniowe pole tuż przed żniwami – Podlasie. fot. Marek Waśkiel Aby ustawić obrazek z sierpniowym kalendarzem jako tło pulpitu…
Na ogół zasady kompozycji fotograficznej są dosyć proste. Nie lubię gmatwaniny na zdjęciach i uważam, że im prostsze rozwiązania zostaną zastosowane, tym efekt jest najlepszy. Dlaczego tak wiele zdjęć jest więc źle skomponowanych? Z jakich powodów widzowie pozostają wobec nich obojętni? Czy jednak być może się mylę i zasady kompozycji są skomplikowane i dlatego są tak często źle stosowane? Według mnie przyczyna mnóstwa nieefektownych kompozycji jest dosyć prosta. Jeżeli…
Zamglone łąki o świcie, krople wody na porannych pajęczynach, malownicze zachody słońca, fotografowanie Mlecznej Drogi oraz oczekiwanie na nadchodzącą wielką burzę. Takie obrazy stają przed moimi oczyma, kiedy wspominam minione cztery dni. Prowadziłem kolejną edycję moich warsztatów fotografii krajobrazowej „Ach! Podlasie, Podlasie…”. Jak zwykle było pracowicie, twórczo i wesoło. Wszystko dzięki uczestnikom, którzy bez szemrania wstawali o 3.00 wędrowali na nadsupraskie łąki, potem cały dzień uganiali się ze mną…
Fotografując na Lofotach musiałem się przestawić na tamtejszą Złotą Godzinę. Pisałem o tym w moim poprzednim blogowym wpisie. Po powrocie do domu pozostały mi nawyki Nocnego Marka.
Zatem wstałem o 2.30 i pojechałem w dolinę Supraśla. Na wschodzie rysował się już delikatnie jasny fragment nieba. Po dojechaniu do doliny tak, jak przewidywałem byłą spowita gęstą mgłą. Nawet przez chwilę wydawało mi się, że nazbyt gęstą.
Dziś na Lofotach po raz pierwszy od kilku miesięcy słońce schowa się za horyzont. Na razie na kilkadziesiąt minut. Natomiast dla mnie kończy się kilkudniowy czas uganiania za jego “zachodo-wschodem” i trwającą prawie 6 godzin Złotą Godziną. Jestem już w Tromso i czekam na samolot. Jutro już będę w Polsce. Jak zwykle na takich plenerach jest zbyt mało snu za to jest wiele poszukiwań i pogoni za jak najlepszym światłem.…