Zima nad Narwią to czas pełen kontrastów i niespodzianek. Mróz ścina rzekę, ale śnieg jeszcze nie zdążył otulić krajobrazu. To moment przejścia – chwila, w której natura układa kompozycję pełną lodowych struktur, odbić i ulotnego światła. W takiej scenerii każdy kadr staje się opowieścią, a fotografia – próbą uchwycenia magii zmieniającej się rzeczywistości. Jak sfotografować zimową Dolinę Narwi, by oddać jej wyjątkowy klimat? Jakie techniki sprawdzą się najlepiej w mroźnych warunkach?
Lodowe formy i zimowe światło: jak uchwycić niezwykłą teksturę krajobrazu?
Tego styczniowego dnia Dolina Narwi przywitała mnie mroźnym powietrzem. Zaledwie kilka dni wcześniej cieszyłem się łagodną temperaturą dziesięciu stopni na plusie, a teraz termometr nad ranem wskazywał minus jedenaście. Ta gwałtowna zmiana temperatur nadała miejscu nowego – wyjątkowego charakteru. Rzeka zaczęła zamarzać, ale śnieg jeszcze nie pokrył krajobrazu. To był dziwny moment przejścia – świat tkwił gdzieś pomiędzy ciągle jakby trwającą jesienią a zimą, a ja próbowałem uchwycić niecodzienne krajobrazy swoim aparatem. Lód nie pokrywał całej rzeki równomiernie. Wędrowałem wzdłuż brzegu i obserwowałem, jak w niektórych miejscach na powierzchni wody tworzyły się lodowe zatory a w innych pojawiają się niewielkie płaszczyzny lodu.
Poznaj skuteczne techniki kreatywnego fotografowania.
Sprawdź mój kurs fotografii online.
Poznaj Pakiet Kursów i Zaoszczędź 1000 zł
Mój plener fotograficzny podzielił się na dwie fazy. Pierwsza skupiła się na uchwyceniu kolorów i wzorów, które tworzyły lód, woda i piasek na brzegu rzeki. Ich połączenie tworzyło unikalne, niemal abstrakcyjne kompozycje, w których faktura piasku harmonizowała z delikatnym światłem odbijającym się w lodzie. Fotografowałem geometryczne wzory, które rysowała natura. Połyskujący na mrozie lód kontrastował z piaskiem plażowego brzegu. Woda wciąż prześwitywała w niektórych miejscach, dodając kolejną warstwę barw do tej zimowej kompozycji. Kilkaset metrów dalej było już widoczne spiętrzenie. Przez chwilę miałem wrażenie, że cała ta lodowa struktura za chwilę ruszy w dół rzeki – niczym lodowa lawina. Ale nic takiego się nie działo. Lód jedynie nawarstwiał się, tworząc przedziwną mozaikę geometrycznych form.
Przeczytaj też: Jak malować światłem i tworzyć zachwycające zdjęcia? Oto technika, która zmieni Twoje kadry
W oddali dostrzegłem kormorany. Klucz nagle zmienił kierunek lotu, gdy tylko ptaki zauważyły moją obecność na brzegu. Odleciały w stronę zakrętu rzeki, gdzie miały więcej spokoju. Dolina Narwi bywa ptasim królestwem, szczególnie wtedy, gdy zaczynają się wiosenne migracje. Choć w tym roku niski poziom wody sprawia, nie będzie rozlewisk a co za tym idzie wiele ptaków zapewne będzie omijać to miejsce, ponieważ –nie pojawią się naturalne miejsca ich odpoczynku i żerowania. Pod wieczór podszedłem do lodowego spiętrzenia, szukając idealnego miejsca na fotografowanie zachodu słońca. Moją uwagę zwróciła faktura spiętrzonego lodu, którą postanowiłem umieścić na pierwszym planie. A nad nim chciałem pokazać wspaniałe chmury. Nie byłem pewien, czy jednak chmury w decydującym momencie nie zasłonią słońca. Jednak to element ryzyka. Natura dyktowała warunki, ja tylko dostosowywałem się do jej rytmu.
Jak przygotować się na plener w mroźnych warunkach?
Ostrożność w fotografii natury jest podstawą mego działania. Zimowe plenery fotograficzne wymagają szczególnej rozwagi, zwłaszcza gdy wybieram się samotnie w odludne miejsca. Mróz, śliski lód, zmieniające się warunki atmosferyczne – wszystko to może stanowić zagrożenie. Dlatego zawsze warto informować kogoś bliskiego o planowanej trasie i przewidywanym czasie powrotu. Należy również mieć naładowany telefon i zapasowy akumulator, a w razie wątpliwości po prostu zrezygnować z ryzykownych decyzji. Lód wyglądał przy brzegu na solidny, ale wiedziałem, że to może być pułapka. Kilka dni wcześniej widziałem ludzi łowiących w przeręblach ryby na starorzeczu – tam, gdzie jednak jest stojąca woda i lód był grubszy. Ale tutaj? Samotna wyprawa w takie miejsce nie pozostawiała miejsca na błędy. Dlatego nie ryzykowałem.
Przeczytaj też: Większość fotografów nie zwraca na to uwagi. Jak uchwycić emocje i stworzyć zdjęcia, które zostają w pamięci?
Mijał czas. Słońce powoli opadało. Podczas tej wyprawy korzystałem z obiektywów szerokokątnych o ogniskowych 14-24 mm oraz 10 mm, aby uchwycić niezwykłość planów – lodu na rzece oraz pięknych chmur na niebie. Dla uwypuklenia odbić chmur w lodzie używałem filtra polaryzacyjnego, który pozwalał na lepsze oddanie kontrastów i przejrzystości tafli. Zdjęcia wykonywałem aparatem ustawionym na statywie, co zapewniało stabilność ujęć i umożliwiało precyzyjne kadrowanie. Czekałem. Obserwowałem. I potem fotografowałem.
Zimowy spektakl nad Narwią pozostawił we mnie poczucie wyjątkowego doświadczenia. Mróz, który utrzymywał się przez kilka ostatnich nocy, uwięził rzekę pod warstwą lodu. Narew, zazwyczaj swobodnie płynąca, stała się mozaiką lodowych tafli, które pękały i spiętrzały się, tworząc naturalne płaskorzeźby. O zmierzchu nad tym zimowym pejzażem rozciągało się niebo pokryte altocumulusami – chmurami, które układały się w charakterystyczne, teksturowane formacje. Ich struktura dodała dramatyzmu scenie, a zachodzące słońce podkreśliło kształty i barwy, malując krajobraz odcieniami różu, fioletu i błękitu.
Przeczytaj też: Chcesz robić lepsze zdjęcia? Te proste metody naprawdę działają
Było zimno, a oczekiwanie na właściwy moment wymagało cierpliwości. Wiedziałem jednak, że światło tuż po zachodzie może odmienić cały krajobraz, nadając mu niezwykłą głębię i nastrój. Obiektyw szerokokątny pozwolił mi pokazać zarówno dynamiczne niebo, jak i lodową taflę Narwi, podkreślając przestrzeń i niezwykłą siłę zimy.
Czasami najlepsze ujęcia powstają w trudnych warunkach. Chłód, oczekiwanie, niepewność – to wszystko jest częścią przygody, która przynosi niesamowite wrażenia i efekty. Takie chwile uczą pokory wobec natury i cierpliwości, której nie da się okiełznać żadną technologią. Każdy plener to lekcja uważności i cierpliwości. To chwila nauki o tym, jak patrzeć, czuć i czekać na ten właściwy moment. Takie chwile uczą pokory wobec natury i cierpliwości, której nie da się zastąpić żadną technologią. Każdy plener to lekcja uważności – o tym, jak patrzeć, czuć i czekać na ten właściwy moment.
Przeczytaj też:
Od techniki do sztuki. Jak świadome podejście do fotografii zmienia sposób patrzenia na świat?
ISO, przysłona i czas naświetlania. Jak zrozumieć trójkąt ekspozycji i wykorzystać go w praktyce?
Magia barw w obiektywie. Jak wykorzystać moc kolorów, by przyciągać wzrok widzów?
Moje NAJNOWSZE ZDJĘCIA znajdziesz w GALERII na stronie: https://waskiel.pl/podlasie/
Pamiętaj, że mój blog jest bogatym źródłem informacji i inspiracji dla fotografów.
Jeżeli cenisz treści, które dla Ciebie przygotowuję,
masz możliwość wyrażenia swojego uznania,
na przykład poprzez zafundowanie mi symbolicznej, wirtualnej kawy.
