W świecie fotografii, niezależnie od poziomu zaawansowania, każdy z nas może doświadczyć momentu, w którym pasja zdaje się wygasać, a aparat fotograficzny, niegdyś przedłużenie naszych oczu i myśli, z niewyjaśnionych przyczyn ląduje na dnie szafy czy plecaka. To zjawisko, znane jako kryzys twórczy, może być spowodowane wieloma czynnikami, od wypalenia po brak nowych pomysłów. Kluczem do przezwyciężenia tego stanu jest odnalezienie nowych źródeł inspiracji oraz akceptacja, że każdy proces twórczy ma swoje wzloty i upadki. Jak szybko odzyskać wenę fotograficzną? Dowiesz się z tego artykułu.
Wena fotograficzna: jak ją odzyskać?
Mnóstwo osób mi o tym opowiada i niedawno pod jednym z moich filmów na YouTube pojawił się komentarz. Oto jego fragment:
Piszę ponieważ mam taki problem fotograficzny. Może ma Pan na to jakąś radę. Otóż mniej więcej rok temu nagle przestało mi się chcieć robić zdjęcia. Przestało mi to sprawiać przyjemność. Od roku aparat leży w plecaku nie używany. Może ma Pan jakąś rade na brak weny?
Każdy z nas jest odmienny i trudno odszukać standardowe rozwiązanie. Jednak pewne zachowania wydają się być podobne. Na początku drogi każdego fotoamatora pojawia się fascynacja zatrzymywaniem czasu na fotografii. Coś widzimy, ów obraz porusza nasze emocje i natychmiast jest fotografowany. Często do takich zdjęć nawet się nie wraca. Istotne jest natychmiastowe działanie. Dopiero z biegiem czasu pojawiają się zachwyty nad światłem, kolorami – krótko mówiąc, magią fotografii. Jest to czas, gdy każde udane ujęcie sprawia dziecięcą radość, a świat widziany przez obiektyw wydaje się niekończącą się przygodą.
Poznaj skuteczne techniki kreatywnego fotografowania.
Sprawdź mój kurs fotografii online.
Poznaj Pakiet Kursów i Zaoszczędź 1000 zł
Niestety z czasem pojawiają się chmury na fotograficznym horyzoncie. Pojawiają się problemy: co innego widzę, a co innego jest na moich zdjęciach. Z różnych powodów moje kadry nie są tak dobre, jak innych osób. Wyznaczane cele stają się coraz bardziej ambitne, a co za tym idzie – trudniejsze do osiągnięcia. Rozczarowanie, frustracja i w końcu apatia mogą prowadzić do momentu, w którym fotografia przestaje być przyjemnością.
Patrząc na fascynujące zdjęcia innych osób, często zapominamy, że droga, którą przeszli również była usłana nie tylko sukcesami, ale i niezliczonymi niepowodzeniami. Zdjęcia Mistrzów Fotografii, które dziś uznajemy za rewelacyjne ujęcia, często były otoczone setkami mniej udanych prób. Kluczowe jest zrozumienie, że niepowodzenie to nie koniec świata, a część procesu uczenia się. Z każdego niepowodzenia można i trzeba wyciągnąć wnioski i naprawić powstające błędy w kolejnym ujęciu – wymaga to jednak cierpliwości.
Oto kilka porad, jak odczuwać fotografię jako źródło radości, a nie frustracji:
- Powrót do korzeni – przypomnij sobie, co na początku przyciągnęło Cię do fotografii. Nie zawsze była to jedynie fotografia. Być może była to radość z eksploracji nowych miejsc, czy chęć zatrzymania ulotnych chwil. Wróć do tych prostych przyjemności, nie zważając uwagi na techniczne aspekty czy oczekiwania innych. Jestem pewien, że dla wielu z nas fotografia była elementem czegoś większego: podróży, przebywania w gronie przyjaciół, poznawania tajników natury. Jeśli o tych elementach zapominamy, nie czerpiemy radości jedynie z procesu fotografowania, ponieważ to nie ona była najważniejsza. Była fragmentem czegoś znacznie większego za czym być może tęsknimy? Wówczas po prostu trzeba ruszyć w podróż, pójść na spacer z aparatem w gronie przyjaciół albo w zachwycie oglądać kwiaty w ogrodzie botanicznym. Przy okazji robiąc zdjęcia.
- Projekt fotograficzny – zacznij od małego, osobistego projektu prowadzonego przez 10 tygodni. Nie musi być on nazbyt ambitny (często jest zbyt ambitny i niemożliwy do wykonania). Ważne, aby sprawiał Ci przyjemność i można go było robić w domu albo bardzo blisko miejsca, w którym mieszkasz. Może to być codzienne fotografowanie procesu parzenia ulubionej kawy, portretowanie sąsiadów, Twego psa lub kota czy dokumentowanie zmian w przyrodzie pobliskiego parku. Sprawdza się też doskonale spacerowanie i fotografowanie ulubionej uliczki albo fragmentu lasu. Istotne jest, by projekt systematycznie prowadzić przez wyznaczony czas, fotografując np. przez 2 godziny raz w tygodniu. Warto robić to na luzie, a potem podsumować pokazem w gronie rodziny czy znajomych.
- Inspiracja i edukacja – otaczaj się pracami fotografów, których podziwiasz. Czytaj o ich drodze do sukcesu, ale też o niepowodzeniach. Warsztaty fotograficzne czy kursy online mogą nie tylko poprawić Twoje umiejętności, ale i zainspirować do nowych pomysłów. Mnie nieustannie inspirują prace moich mistrzów takich jak: Ernst Haas, Stev McCurry czy Elliott Erwitt. Wydaje się, że znam ich prace na wylot, ale kiedy oglądam ich zdjęcia, zawsze odnajduję jakąś nową nutę inspiracji.
- Zdjęcia dla siebie – w dobie mediów społecznościowych łatwo jest ulec presji tworzenia „na pokaz”. Fotografuj dla siebie, nie dla lajków. Pozwól sobie na eksperymentowanie i robienie zdjęć, które mogą nie trafić do Internetu, ale które sprawiają Ci radość. Jeśli są zdjęcia, które uważasz za ważne, ale nie odnoszą sukcesu w mediach społecznościowych – proszę pamiętaj, że królują tam bezduszne algorytmy, a nie osoby czułe na piękno. Z maszynami nie wygrasz.
- Akceptacja i cierpliwość – zaakceptuj fakt, że każdy twórca ma lepsze i gorsze dni. Fotografia, jak każda forma sztuki, ma swoje wzloty i upadki. Cierpliwość i wytrwałość są kluczami do przezwyciężenia fotograficznego kryzysu. Nie musimy wykonywać wielu zdjęć, trzeba nad nimi myśleć. Podstawowe pytania, które warto przed sobą stawiać brzmią w prosty sposób: „o czym jest moje zdjęcie” lub „o czym chcę opowiadać” albo „co mnie wzrusza”. Zacznij je zadawać, nim naciśniesz spust migawki – lepiej zrozumiesz wówczas siebie i cel Twoje fotografowania.
- Podziel się swoją pasją – uczestnictwo w grupach fotograficznych lub klubach może przynieść nowe perspektywy i odświeżyć Twoje podejście do fotografii. Wymiana doświadczeń z innymi pasjonatami może być nieocenionym źródłem motywacji.
Pamiętaj, każdy fotograf – od amatora po profesjonalistę – ma w swym twórczym życiu lepsze i gorsze momenty. Najważniejsze jest znajdowanie radości w procesie tworzenia, niezależnie od pozornych wyników, które w danej chwili, będąc pod wpływem nastroju błędnie oceniamy jako dobre albo złe. Czasami trzeba zwolnić, odsunąć od siebie nadmiar nakładanych fotograficznych obowiązków i rozpraszających zadań. Skoncentrowanie się na jednym, dwóch najważniejszych celach szybko przynosi dobre efekty. Każde zdjęcie powinno być krokiem na drodze do odkrywania, uczenia się i, przede wszystkim, czerpania przyjemności z fotografii.
Przeczytaj też:
Znakomite zdjęcia to kwestia szczęścia? Tylko niewielu fotografów poznaje tę prawdę
Fotografowie krajobrazu często wykorzystują te schematy. A to marnowanie czasu
Jak znaleźć własny styl w fotografii? Sekrety ewolucji od amatora do artysty
