Burza jest fascynująca i niebezpieczna. Tym razem moim celem było fotografowanie nadciągającego frontu burzowego. Uwielbiam przyglądanie się tworzącym się chmurom burzowym. Widoczna jest wówczas cała potęga natury. Prawie z niczego na błękitnym niebie pojawiają się pierwsze obłoki a potem zaczynają się dziać rzeczy absolutnie niezwykłe.

Pomiędzy światłem a cieniem. 

Burza to nie tylko fizyka

Wiem, że to co się wówczas dzieje można wyjaśniać w sposób absolutnie rzeczowy oparty na doświadczeniach fizycznych: ciepłe i zimne powietrze, jego wilgotność, procesy wznoszenia i schładzania, wyładowania łukowe itp. Jednak za każdym razem przyglądam się tym zjawiskom z absolutną ciekawością i fascynacją. Jeżeli mam okazję staram się je fotografować, chociaż oczywiście jest to zajęcie bardzo trudne. Przede wszystkim dlatego, że staram się połączyć zjawiska z pięknym krajobrazem. Nie zadowalam się fotografowaniem burzy byle jak i byle gdzie. Nieustannie staram się podkreślić piękno świata. Nawet w tak drastycznie zmiennych chwilach.

Dwie komórki burzowe nad Podlasiem. 

Co chcę sfotografować?

Podczas tej wyprawy, chciałem połączyć piękno rzepakowych pól z żywiołem burzy dziejącym się na niebie. Oczywiście taka koordynacja nie jest możliwa do bardzo precyzyjnego przeprowadzenia. Chmury burzowe wędrują swymi szlakami i nie zawsze ich droga pokrywa się z moimi marzeniami. Rzecz jasna częściej się nie pokrywa i absolutnie jestem z tym pogodzony. Po prostu staram się jak najbardziej dopasować do tego co dzieje się w naturze.

Bardzo pomocna jest w tych zabiegach precyzyjna znajomość terenu. Lokalizacja efektownych punktów oraz sieci drogowej umożliwiającej poruszanie się po wybranym obszarze.

Nie wszystko da się przewidzieć

W czasie fotografowania burzy w terenie opieram się na tym co widzę. Nie korzystam z nadmiernej liczby aplikacji, które wprawdzie informują o szczegółach nadciągającego żywiołu ale odwracają także uwagę o rzeczywistych zdarzeń. Patrzę i podejmuję decyzje. Raz są to decyzje dobre a raz złe. Czasem nie udaje mi się utrzymać odpowiedniego dystansu do frontu burzowego i jestem za blisko, co najczęściej owocuje znalezieniem się także w strugach deszczu. Innym razem zmienię kierunek obserwacji w ten sposób, że nie widzę błyskawic.

Poradnik Fotografii Krajobrazowej

Nagroda na koniec dnia

Po kilku godzinach obserwacji i oczekiwania na burze w „odpowiednim miejscu” już prawie zrezygnowany zamierzałem wrócić do domu. Wówczas chmury rozdzieliły się i nieco zmieniły kierunek, odsłaniając zachodzące słońce. Stałem z rozdziawioną gębą! Burza i przepiękne światło sączące się przez zwały deszczu i chmur. Wszystko działo się w oszałamiającym tempie. Usiłowałem wykonać kilka zdjęć. W takich chwilach przydają się lata ćwiczeń. One pozwalają na szybki wybór odpowiednich obiektywów oraz ustawień aparatu. Nie ma wówczas czasu na dogłębne analizy oraz przemyślenia. Jeśli wszystko uda się zrobić poprawnie będzie nagroda w postaci ciekawego ujęcia. Jeśli coś nie ułoży się po naszej myśli… cóż zostaną wspaniałe wspomnienia.

Marek Waśkiel

KURS FOTOGRAFII ONLINE: