Odkryj prawdziwą radość fotografowania

Obraz przedstawiający logo portalu fotograficznego waskiel.pl

Statyw fotograficzny jaki kupić

utworzone przez | sty 20, 2023 | Sprzęt Fotograficzny Porady | 7 Komentarze

Jaki statyw fotograficzny kupić do lustrzanki, bezlusterkowca albo innego aparatu? Z tego artykułu dowiesz się, do czego służy statyw, jak jest zbudowany oraz w jaki sposób wybrać statyw fotograficzny najlepszy dla Ciebie. Znajdziesz tu również porady podpowiadające, jak skutecznie fotografować ze statywu. Poznaj podstawowe różnice pomiędzy różnymi typami statywów i sprawdź, które modele warto wybrać.

Statyw fotograficzny funkcje i wykorzystanie

Po kupieniu aparatu, większość fotoamatorów zastanawia się, jakie akcesoria mogą im się jeszcze przydać. Właściciele lustrzanek i tzw. „bezlusterkowców” najczęściej decydują się na dodatkowy obiektyw, inni na zewnętrzną lampę błyskową, czasami ktoś wybierze kilka filtrów… Tylko sporadycznie ktokolwiek pomyśli o dobrym statywie.

Początkującym fotografom wydaje się, że stabilizacja obrazu, wbudowana w aparat lub obiektyw, całkowicie eliminuje potrzebę posiadania statywu. To nieprawda!

Nawet najskuteczniejsza stabilizacja dotyczy tylko ułamków sekund. Natomiast właściwie dobrany statyw to rzecz niemal obowiązkowa, jeżeli w ogóle myślisz o uzyskania ostrego i właściwie skomponowanego zdjęcia.

Zdjęcie prezentujące, do czego można wykorzystać statyw fotograficzny.

Statyw doskonale sprawdza się przy zdjęciach z długimi czasami ekspozycji fotograficznej. To zdjęcie zostało wykonane z kilkusekundową ekspozycją (czas naświetlania). fot. Marek Waśkiel

Do czego służy statyw fotograficzny

Statyw wykorzystuje się w fotografii nocnej, zdjęciach z długimi czasami ekspozycji, fotografii krajobrazowej, fotografii wnętrz, makro oraz innych tematach, w których występuje ograniczona ilość światła. Mała ilość światła zawsze będzie wymagała od nas zastosowania długich czasów ekspozycji lub bardzo wysokich czułości matrycy (wyrażanych w ISO).

Statyw fotograficzny pomaga w:

  • stabilizacji aparatu
  • poprawie jakości zdjęć
  • pracy nad kadrem

1. Statyw fotograficzny a stabilizacja aparatu

Dawna (ale nadal aktualna) zasada fotograficzna powiada, że aby wykonać ostre, nieporuszone zdjęcia z tzw. ręki (czyli bez statywu i podparcia) nie powinno się fotografować czasem dłuższym od tego, który jest zbliżony do ogniskowej naszego obiektywu.

Jeżeli używamy obiektywu o ogniskowej 50 mm, to najdłuższy czas do fotografowania „z ręki”, będzie wynosił ok. 1/60 s, ale dla obiektywu 300 mm takim najdłuższym i bezpiecznym czasem będzie już zaledwie 1/500 s. (podaję czasy zaokrąglone do tak zwanych pełnych wartości czasu ekspozycji).

Przypomniana tutaj zasada dotyczy lustrzanek z matrycą pełnoklatkową. Posiadacze lustrzanek (albo innego typu aparatów) z mniejszymi matrycami, muszą uwzględnić tzw. mnożnik ogniskowej do ustalenia „faktycznej” ogniskowej używanego obiektywu.

Spowoduje to dodatkowe skrócenie czasu ekspozycji. Ponieważ owa pięćdziesiątka np. w Nikonie D7100 po uwzględnieniu mnożnika „stanie się” obiektywem o ogniskowej 75 mm (w Canonie 750D albo 80D będzie mieć 80 mm – a w Olympusie 100 mm), a co za tym idzie – najdłuższy czas fotografowania „z ręki”  będzie oscylował w granicach 1/100 s. Jeżeli użyjemy dłuższych czasów, to obraz na naszych zdjęciach może być poruszony (rozmazany), czyli nie ostry.

Poradnik Fotografii Krajobrazowej

2. Statyw fotograficzny a poprawa jakości zdjęć

Podwyższanie czułości do bardzo wysokich ISO (np. 1600 czy 3200) często powoduje znaczy spadek jakości obrazu, czyli szumy, zmniejszenie rozpiętości tonalnej, ilości barw i ostrości. Będzie on szczególnie widoczny przy dużych powiększeniach i na ciemnych, a potem rozjaśnianych w programach graficznych obszarach zdjęcia.

Zastosowanie stabilizacji obrazu, w którą został wyposażony nasz aparat, pomoże w uzyskaniu nieporuszonego zdjęcia, ale równocześnie może powodować także spadek ostrości rysunku na zdjęciu, widoczny także na dużych powiększeniach.

Co ważne – przy niewielkich drganiach aparatu wbudowana stabilizacja obrazu poprzez swoją „nadgorliwość” może spowodować odwrotny efekt od zamierzonego. W niektórych przypadkach znacznie pogorszy jakość zdjęcia.

W wyliczonych powyżej warunkach zdecydowanie lepszym rozwianiem jest zastosowanie statywu.

3. Statyw fotograficzny a praca nad kadrem

Istotnym, a często pomijanym, aspektem stosowania statywu jest możliwość zastanowienia się nad kadrem. Chociażby z uwagi na czas rozstawiania trójnoga. Możemy wtedy ocenić, czy zaplanowany kadr jest poprawny. Pojawia się również szansa zrobienia identycznej kompozycji fotograficznej przy różnych ustawieniach punktów ostrości lub odmiennych ustawieniach ekspozycji.

Zdjęcie, które pokazuje, jak statyw fotograficzny wpływa na kompozycję kadru.

Statyw fotograficzny umożliwia precyzyjne dobranie kompozycji dla wymyślonego kadru. fot. Marek Waśkiel

Jak zbudowany jest statyw

Chociaż statyw jest dosyć prostą konstrukcją, to warto się przyjrzeć jego elementom. Z reguły składa się on z nóg ze stopkami, kolumny centralnej i głowicy. Mogą być wykonane z tworzywa sztucznego, stali, aluminium albo włókien węglowych (popularnie carbon, karbon). Materiał, z jakiego są wykonane, z reguły decyduje o trwałości, wadze i cenie. Najrozsądniejszy stosunek jakości do ceny reprezentują obecnie statywy aluminiowe, niestety nie są one najlżejsze 🙁

Statyw składa się z:

  • nóg statywu
  • kolumny centralnej
  • głowicy

1. Nogi statywu fotograficznego

Nogi statywu fotograficznego zbudowane są z kilku sekcji, które się rozsuwają. Coraz cieńsze dolne elementy chowają się w grubsze górne. Im więcej sekcji, tym statyw można bardziej złożyć i jest on krótszy, co pomaga np. podczas transportu. Jednocześnie większa liczba sekcji powoduje, że będzie on po rozłożeniu mniej stabilny.

Sugeruję wybór statywu 3 sekcyjnego, jeśli nie zabieramy go w podróż, bo tutaj lepszym rozwiązanie są 4 sekcje, dające mniejszą długość po złożeniu.

Sekcje mogą być blokowane przez zatrzaski lub skręcane. Zatrzaski są szybsze w użyciu, skręcane sekcje często okazują się trudne w obsłudze np. podczas zimowych sesji. Stopki pozwalają ustawić stabilnie statyw na różnych podłożach. Najlepiej jeżeli są to gumowe końcówki.

Jednak czasami będziemy potrzebowali nieco odmiennych rozwiązań np. na miękkim podłożu przydatne będą szerokie gumowe talerzyki, przy ustawianiu statywu na śniegu lub lodzie przydatne będą długie kolce, a w suchym studio – płaskie, gumowe koła.

Istotne jest także to, aby nogi statywu nie były łączone na żadnej wysokości dodatkowymi ogranicznikami. Wówczas możemy je rozłożyć tak, aby sięgały tuż nad powierzchnię ziemi lub wręcz położyć nogi płasko na jej powierzchni. Warto po prostu wybrać taki model, w którym możliwe jest ustawienie każdej z nóg swobodnie pod innym kątem i na różnej wysokości.

Zacznij tworzyć profesjonalne zdjęcia. Wykorzystaj kurs fotografii online.

Poznaj Pakiet Kursów i Zaoszczędź 259 zł

2. Kolumna centralna statywu

Kolumna centralna służy do zmiany wysokości ustawienia aparatu bez zmieniania długości nóg. Jednak zdarzają się w sprzedaży statywy bez kolumny centralnej. Warto się temu elementowi przyjrzeć bliżej, ponieważ może znacznie ułatwić nam fotografowanie. Cześć statywów ma kolumnę centralną, której położenie można zmieniać nie tylko w pionie, lecz także w poziomie. Ma to istotne znaczenie podczas fotografowania z minimalnych wysokości. Niektórzy producenci wybierają wariant umożliwiający odwrotne zamocowanie kolumny centralnej, tak aby można była fotografować aparatem zawieszonym nisko nad ziemią. Nie jest to wygodne rozwiązanie. W niektórych modelach na dole kolumny centralnej umieszczany jest haczyk, na którym można powiesić dodatkowy ciężar stabilizujący statyw.

Fotografia przedstawiająca kolumnę centralną w statywie fotograficznym.

Uchylna kolumna centralna – bardzo przydatne udogodnienie podczas fotografowania np. z niskiej wysokości.
Nie wszystkie modele stawów je posiadają! 

3. Głowica statywu fotograficznego

Głowica jest elementem umożliwiającym przyczepienie aparatu do statywu, a potem precyzyjne ustawienie aparatu umieszczonego na statywie do zaplanowanego kadru. Aparat z głowicą (a co za tym idzie ze statywem) łączy się za pomocą tzw. szybkozłączki nazywanej też czasami stopką. Jest to odpowiednio wyprofilowany kawałek metalu (czasami w tańszych modelach tworzywa sztucznego), który za pomocą zainstalowanej śruby wkręca się w gniazdo aparatu, a potem wkłada w zatrzask głowicy. Zatrzask ma bardzo często blokadę uniemożliwiającą przypadkowe odpięcie aparatu z głowicy.
Wielu producentów sprzedaje oddzielnie głowice i oddzielnie trójnogi. Można wówczas dobrać taki model głowicy, który najbardziej odpowiada uprawianemu przez nas rodzajowi fotografii.

Grafika prezentująca różne rodzaje głowic w statywie fotograficznym.

Na rynku są dostępne dwa podstawowe rodzaje głowic: kulowe oraz tzw. 3-kierunkowe (głowica trójosiowa) oraz wiele innych specjalistycznych.

Rodzaje głowic statywu fotograficznego

Głowica kulowa opiera się na mocowaniu o okrągłym kształcie i systemie jego unieruchomienia.Pamiętaj, im większa kula, tym lepiej. Taka głowica umożliwia szybkie i łatwe ustawienie aparatu w dowolnej pozycji… ale w tanich modelach jest na ogół mało precyzyjna i nie jest stabilna. Jeżeli zależy nam na bardzo konkretnym ustawieniu kadru np. z ciężkim aparatem i długim obiektywem trzeba wybrać tę o dużej kuli.

Zdjęcie przedstawiające, jak wygląda głowica kulowa w statywie fotograficznym.

Przykładowa głowica kulowa. 

Warto zwrócić uwagę, że kilku producentów ma w swojej ofercie głowie kulowe z blokadą w formie uchwytu – rękojeści z dźwignią blokady kuli tzw. głowice joystickowe. Pozwalają one odblokować, przestawić i zablokować ruch aparatu w bardzo łatwy sposób, posługując się tylko jedną ręką. Jednak nie utrzymają stabilnie ciężkiego zestawu np. dużej lustrzanki z ciężkim obiektywem długoogniskowym np. 70-200 mm f/2.8.

Podczas fotografowania ciężkim zestawem (aparat + obiektyw)  może dobrze sprawdzić się głowica 3-kierunkowa (czasami zwana także 3D). Ustawienie aparatu odbywa się w niej za pomocą trzech pokręteł, które umożliwiają jej obrót w prawo lub lewo, w górę lub w dół oraz ustawienie do poziomu lub pionu. Pracuje się z nią wolniej ale za to bardziej precyzyjnie. Takie głowice są też tańsze. Niestety mają spore ograniczenia w ustawianiu aparatu góra / dół.

Obraz przedstawiający, jak wygląda głowica 3d w statywie fotograficznym.

Przykładowa głowica tzw. 3D z trzema pokrętłami. 

Inne elementy statywu

Niektóre modele trójnoga lub głowicy zaopatrzone są w użyteczne poziomice, które pomogą w precyzyjnym jej ustawieniu. W ten sposób unikniemy np. przekrzywionego horyzontu w naszych ujęciach. Czasami do statywu dodana jest także siatka do podpięcia na haczyku kolumny centralnej. Możemy do niej włożyć np. kamienie lub inne ciężkie przedmioty i w ten sposób dodatkowo obciążyć i ustabilizować statyw.

Jaki statyw fotograficzny wybrać

Namawiam do kupienia dobrego statywu i nie oszczędzania na nim. Na rynku dostępnych jest mnóstwo rodzajów i modeli statywów…

Posiadacze małych i lekkich kompaktów oraz telefonów, którzy fotografują okazjonalnie, przede wszystkim w domu, na klubowych imprezach itp. w pierwszej kolejności mogą sięgnąć po tzw. statywy stolikowe. Są one małe – mieszczą się w niewielkiej torbie lub nawet kieszeni. Z reguły są też niskie, ale z pewnością pomogą w lepszym ustawieniu kadru.

Na ogół nie posiadają głowicy, a jedynie zatrzask na wpięcie tam łącznika do aparatu lub tylko śrubę na którą bezpośrednio trzeba wkręcić aparat (Manfrotto PIXI MINI, Manfrotto Pocket Support, Joby Gorilla Pad)

Statywy do kamer cyfrowych (video)

Kolejną grupą statywów są produkty znacznie większe, ale nadal stosunkowo lekkie. Do tej grupy należy cała gama statywów przeznaczonych wyłącznie do kamer cyfrowych, jednak błędnie wykorzystywana także przez właścicieli np. lustrzanek.

Takie statywy najczęściej można kupić np. w hipermarketach, ale widziałem je także sprzedawane w niektórych salonach fotograficznych – jako dedykowane do fotografii.

Wykonane są z reguły z tworzyw sztucznych, a ich cechą charakterystyczną jest długa dźwignia przy plastikowej głowicy, umożliwiająca łatwe obracanie kamery podczas filmowania. Po rozłożeniu są stosunkowo wysokie i niestety bardzo wiotkie oraz niestabilne, kiedy umieści się na nich nieco cięższy aparat.

Ich nogi zwykle połączone są z kolumną centralną za pomocą 3 ograniczników. Jednak bardzo lekki kompakt czy mały bezlusterkowiec można na takim statywie umieścić, a potem fotografować lub filmować bez większych obaw o poruszenie obrazu. Statywy z hipermarketów są tanie, ale także bardzo nietrwałe!

Poznaj Pakiet Kursów i Zaoszczędź 259 zł

Małe statywy tzw. dla podróżników

W fotografii podróżniczej zawsze należy myśleć o lekkim i kompaktowym rozwiązaniu, więc warto szukać najlżejszego, najbardziej stabilnego statywu. Jednak małe rozmiary i niewielka waga są często okupione brakiem stabilności oraz małym udźwigiem. Z reguły będą stabilizować wyłącznie małe bezusterkowce z niewielkimi obiektywami.

Monopody

Monopody są jedynie podporą aparatu. Nie są klasycznymi statywami z trzema nóżkami. To tylko jedna noga, którą można  złożyć na kilka sekcji. Zawsze trzeba go nieco podtrzymywać np. swoją nogą i nie dają tak wielkie stabilizacji jak pełen statyw. Monopoda używa się najczęściej w przypadku niewielkich przedłużeń czasu ekspozycji, podczas wykorzystania obiektywów długoogniskowych i w miejscach, gdzie rozstawienie trójnoga jest kłopotliwe lub niemożliwe (np. koncerty, zawody sportowe, niektóre muzea itp.). W zasadzie używa się go wyłącznie z ciężkimi obiektywami o długich ogniskowych (np. 400 mm).

Inne wynalazki 🙂

Np. Gorilla i jej podobne. Są to statywy lub niewielkie uchwyty, które umożliwiają podczepienie lub ustawienie aparatu w różnych miejscach. Np. na szybie lub drzwiach samochodu, ramie albo kierownicy roweru, zaplątanie za pomocą elastycznych nóg na gałęzi drzewa lub poręczy. Pomimo zapewnień producentów, że wytrzymają ciężar lustrzanki, dotyczy to tylko bardzo lekkich amatorskich korpusów z lekkimi obiektywami. Przeznaczone są przede wszystkim do kompaktów i kamer cyfrowych.

Obraz przedstawiający, jak wygląda praktyczne wykorzystanie statywu fotograficznego.

Statyw w akcji z wysuniętą do góry kolumną centralną (ten bliżej mnie). fot. Marek Waśkiel

Jak dobrać statyw do lustrzanki i innego aparatu

Na co zwracać uwagę i czym się kierować przy wyborze statywu przeznaczonego do lustrzanki albo bezlusterkowca? Warto pamiętać, że wielu producentów sprzedaje oddzielnie statyw – jako trójnóg – i oddzielnie głowicę. Są oczywiście i tacy, u których kupimy od razu cały trójnóg wraz z głowicą (tzw. zestaw). Wybierając statyw, przeznaczony dla lustrzanki oraz solidnego bezlusterkowca, należy zwrócić uwagę na trzy podstawowe jego cechy: wysokość, udźwig i wagę. Wybór głowicy natomiast jest związany z rodzajem fotografii, podczas której będziemy wykorzystywać statyw, jednak i tutaj będziemy zwracali uwagę na udźwig głowicy oraz sposób jej regulacji.

1. Wysokość statywu do lustrzanki lub bezlusterkowca

Ogólna reguła mówi, że wybierając statyw powinniśmy zdecydować się na model, którego maksymalna wysokość (z wyciągniętą kolumną i założoną głowicą) przewyższy czubek naszej głowy o jakieś 10 cm. Pozwoli to na swobodne fotografowanie w postawie wyprostowanej oraz ustawianie statywu na miękkim podłożu (np. w śniegu, wodzie itp.). Natomiast jeżeli chcemy fotografować z bardzo niskiej wysokości (niezbędnej np. przy fotografii makro lub w pejzażu) sprawdźmy, czy nogi statywu mają odpowiedni kąt rozstawu, aby uzyskać oczekiwaną przez nas minimalną wysokość. W takich sytuacjach przydaje się także składana do poziomu kolumna centralna. W praktyce: Nie warto kupować statywu zbyt niskiego, który nie sięga do mniej więcej wysokości piersi użytkowania (bez podniesionej kolumny centralnej)! 

2. Udźwig statywu do lustrzanki albo bezlusterkowca

Powinniśmy wybrać udźwig dla najcięższego zestawu (korpus plus obiektyw) jaki posiadamy. Waga naszego sprzętu podana jest w instrukcjach – w ostateczności można także taki zestaw zważyć. Do tego ciężaru dodajmy około 30% i wybierzmy statyw i głowicę, której udźwig jest określony jako zbliżony do właśnie owego wyniku. Zatem jeżeli nasz sprzęt waży 3kg to lepiej wybrać statyw i głowicę o udźwigu 4,5 lub nawet 5 kg. Jeżeli wybierzmy mniejszy, to zarówno trójnóg jak i głowica nie będą zachowywały się stabilnie. Nie sumujemy udźwigu nóg statywu i jego głowicy. Dla każdego z elementów musi on wynosić po owe 5 kg (w tym podanym tu przykładzie). Jeżeli zamierzasz stosować cięższe aparaty i obiektywy, może okazać się, że konieczne jest zdecydowanie się na te statywy, które uniosą np. do 12 albo nawet 20 kg.

Poznaj Pakiet Kursów i Zaoszczędź 259 zł

3. Waga statywu do lustrzanki lub bezlusterkowca

Tu zasada jest prosta – im statyw jest cięższy, tym jest bardziej stabilny (za wyjątkiem statywów karbonowych). Nie da się tego obejść. Takim rozsądnym ciężarem dla fotografii plenerowej wydaje się być waga od około 2 do około 3 kg (statywy z głowicą). Plastikowe i tanie statywy, dostępne w hipermarketach, są przeznaczone do niewielkich cyfrowych kamer video. Nie nadają się do ciężkich lustrzanek cyfrowych. Będą po prostu niestabilne. Być może udźwigną niewielkie kompakty. Natomiast trójnogi stalowe są wprawdzie mocne i stabilne, ale niestety są też ciężkie i przez to trudne do noszenia. Warto zatem wybierać pośród statywów wykonanych z aluminium (lub stopu aluminium z innymi metalami, np. tytanem i magnezem), a przy bardziej zasobnym portfelu z włókien węglowych albo magnezu.

Proszę pamiętaj, że kiepski statyw to taki, który jest z reguły za lekki. Nie wytłumi on ruchu i aparat ciągle znajduje się w stanie mikrodrgań, skutkiem czego zdjęcie nie będzie miało pełnej ostrości.

Warto wybierać przede wszystkim wśród niezawodnych modeli firmy Manfrotto lub Gitzo (drogie!!!) lub nieco tańszych propozycji firm Benro, Slik lub Velbon. Kupno statywu to wybór na lata, zatem warto kupić sprzęt lepszy i bardziej trwały. Jeżeli już masz statyw, to warto go ze sobą nosić nawet dla jednego zdjęcia, wykonanego podczas tygodniowej wyprawy. Bez niego umknie wiele niepowtarzalnych ujęć lub będą zrobione nie tak jak trzeba.

Jeżeli jeszcze zastanawiasz się, który rodzaj aparatu najlepiej wybrać – przeczytaj artykuł lustrzanka czy bezlusterkowiec.

Przykład wykorzystania statywu fotograficznego do zdjęć nocnego nieba.

Podczas nocnych zdjęć zorzy niezbędny jest solidny statyw. Z  tego wpisu dowiesz się, jak fotografować zorzę polarną. fot. Marek Waśkiel

Jaki statyw fotograficzny wybrałem dla siebie

Oczywiście moja historia kontaktów ze statywami fotograficznymi jest długa i czasami bardzo bolesna. Przez lata korzystałem ze statywu marki Velbon, który był aluminiowy, wysoki i czasami niezbyt stabilny. Dlatego zacząłem używać stalowego stawu – niezwykle stabilnego i bardzo ciężkiego.

Niestety jego słaba jakość wykonania doprowadzała mnie do szału. Nieustannie musiałem coś w nim dokręcać. Wreszcie wiele lat temu zdecydowałem się na statyw Manfrotto. Najlepsze wspomnienia mam związane ze starym modelem 190 x ProB. Wybrałem go kierując się sprawdzoną i dobrą konstrukcją. Jedną z jego zalet jest ruchoma i uchylna kolumna centralna, która w połączeniu z blokadami usytuowanych u nasady każdej nogi w najbardziej skrajnym ustawieniu statywu pozwala na położenie się na ziemi i fotografowanie z bardzo niskiej pozycji (ważne dla np. fotografów makro oraz krajobrazu).

Jego obciążenie sięga 5 kg. Do niego dobrałem dwie głowice: głowicę kulową (także Manfrotto) z szybkim zatrzaskiem 322RC2. Sprawdzały się dobrze w fotografii krajobrazowej, nocnej, wnętrz i przyrodniczej (obecnie firma wprowadziła nowy model tej głowicy).

Drugą głowicą stosowaną przeze mnie była klasyczna Manfrotto 804RC2 3D Head, którą wykorzystywałem do np. bardzo precyzyjnych kadrów oraz do wykonywania zdjęć panoramicznych. To był wybór kompromisowy, ponieważ ten statyw był odrobię za niski dla mnie, ale mogłem go spakować do takich rozmiarów, że mógł mi towarzyszyć podczas każdej podróży.

Po kilku latach dokupiłem statyw Manfrotto 055CXPRO3 karbonowy statyw 4 sekcyjny – łatwiejszy do zapakowania podczas podróży lotniczych, który używam wraz z głowicą kulową Manfrotto 498rc2 – jest bardzo wygodna i precyzyjna. Statyw jest stabilny, dobrze wykonany, ma wszystkie atuty Manfrotto 190 xProB, ale jest od niego lżejszy, wyższy i dzięki temu wygodniejszy. Oto jak go użytkuję 🙂 raz wysoko a innym razem niziutko…

Mój statyw w akcji:

Mój statyw w akcji film 40 s. 🙂

Jak fotografować ze statywu

  • Wybierz na ustawienie statywu stabilne i solidne podłoże. Ustawienie statywu na ruchomym pomoście nad jeziorem, ruchliwym moście wprowadzanym przez auta w wibracje lub np. na niestabilnej wieży widokowej mija się z celem. Ruszające się podłoże spowoduje poruszanie się statywu i co za tym idzie poruszony – nieostry obraz.
  • Jeżeli nie korzystasz z pełnej wysokości statywu w pierwszej kolejności wyciągaj elementy nóg o najgrubszej średnicy. Cieńsze nogi są mniej stabilne.
  • Odpowiednio mocno wkręć szybkozłączkę do aparatu, a potem sprawdź czy zrobiłeś to w sposób prawidłowy (na spodzie wielu szybkozłączek znajduje się po prostu napis Lens ze strzałką kierunkową), włóż ją do gniazda głowicy i zapnij zatrzask bezpieczeństwa. Nim wypuścisz aparat z rąk, sprawdź czy np. głowica kulowa jest dokręcona, aby nie spowodować niewłaściwego przemieszczania się aparatu.
  • Za pomocą śrub ustaw właściwy kadr, a potem je zablokuj.
  • Korzystaj z poziomicy umieszczonej na statywie i głowicy, aby zapewnić odpowiednie ustawienie np. linii horyzontu w kadrze.
  • Wyzwalaj migawkę aparatu za pomocą pilota, wężyka spustowego lub samowyzwalacza.
  • Korzystaj z możliwość wstępnego uniesienia lustra.
  • Zmieniaj ustawienia punktu ostrości i wielkość przysłony (dla uzyskania najlepszej głębi ostrości).
  • Nie wyciągaj zbyt wysoko kolumny centralnej, jeżeli spowoduje to jej drgania np. na silnym wietrze.
  • Dla większej stabilności statywu obciąż go np. podwieszonym plecakiem ale zaczepionym tak, aby opierał się na ziemi, a nie stał się źródłem dodatkowych wstrząsów i wibracji.

Na jakie statywy warto zwrócić uwagę będąc początkującym fotografem krajobrazu i przyrody

Statywów jest cała masa… zaproponuję Wam kilka modeli:
1. Statyw Manfrotto MK290XTA3-BH statyw 290 Xtra z głowicą kulową 496 (zestaw) albo Statyw Manfrotto 290 Dual z 3-kierunkowa MH804-3W lub głowicą kulowa 496RC2. Oczywiście droższe modele Manfrotto są też świetne np.  🙂 nowa seria 190 albo 055.
2. Seria statyw Benro Adventure np. TAD18AIB1 Aluminium
3. Nowa seria 2017 statyw Velbon Sherpa i jest tu kilka modeli np. 50, 100, 200, 300 i 400
4. Staty Genesis ale tylko te droższe… np. Statyw Genesis Gear Base A3 + Bh-34 Kit

Jaki aparat kupić

Napisany przez: Marek Waśkiel

Fotografik, obieżyświat, bloger. Współpracował z magazynami National Geographic, Podróże, Maxim, Focus, Dom i Świat oraz wieloma innymi tygodnikami i dziennikami. Był fotoedytorem w miesięczniku Podróże i zastępcą redaktora naczelnego w magazynie Poznaj Świat. Popularyzator wiedzy o fotografii prowadzący warsztaty i kursy, autor kilku albumów fotograficznych, poradników fotograficznych oraz przewodników turystycznych. Miłośnik Polski Wschodniej i dawnych Kresów Rzeczypospolitej. Zobacz moje najnowsze zdjęcia na FB oraz odwiedź Mój Kanał na YouTube .
Ikona kawy.

Cieszmy się chwilą przy filiżance aromatycznej kawy

Jeżeli cenisz treści, które dla Ciebie przygotowuję, masz możliwość wyrażenia swojego uznania, na przykład poprzez zafundowanie mi symbolicznej, wirtualnej kawy.

Przycisk postaw kawę.

Aktualizacja: 20 stycznia 2023

Obraz przedstawiający jak wygląda darmowy e-book o fotografii.

Darmowy Poradnik "Jak Się Uczyć Fotografii"

Zapisz się na newsletter i pobierz bezpłatny poradnik, który da Ci nowy impuls do twórczego fotografowania. Przeczytasz go jednym tchem.

Zostałeś zapisany na listę! Sprawdź skrzynkę email i potwierdź swój adres.